Łączny zysk największych kontrahentów kambodżańskich fabryk – H&M, Zary, Levis i GAP wyniósł w ubiegłym roku ponad 4,5 miliarda euro. Jednak niskie ceny i wysokie zyski osiągane są za cenę ludzkiej krzywdy.

 

Celem ogólnoeuropejskiej kampanii "Dość wymówek”, jest skłonienie tzw. sieciówek odzieżowych do płacenia pracownikom fabryk odzieżowych w Kambodży pensji wystarczających na wydobycie się z ubóstwa. Zebrane dowody wskazują, że chociaż płaca minimalna pracowników fabryk w Kambodży wynosi 66 dolarów miesięcznie, „płaca wystarczająca na życie” powinna być cztery razy wyższa.

 

Jak mówi Athit Kong, z kambodżańskiego związku zawodowego C.CADWU “Pracownicy nie są w stanie przeżyć za tak niską pensję”. Badania kaloryczne na pracownikach fabryk odzieżowych przeprowadzone tego roku przez Konsorcjum praw pracowników w Kambodży ujawniły, że większość pracowników cierpi na deficyt kaloryczny rzędu 500 kcal dziennie. W dodatku żywność, na jaką zakup stać pracowników, nie spełnia podstawowych norm odżywczych. W samym tylko roku 2011 związki zawodowe w Kambodży odnotowały ponad 2900 odosobnionych przypadków omdlenia pracowników fabryk odzieżowych w trakcie wykonywanej przez nich pracy. Jednakże takich przypadków, które nie zostały zarejestrowane, mogło być znacznie więcej.

 

Od kilkudziesięciu lat słyszymy wymówki globalnych koncernów odzieżowych, które uciekając od odpowiedzialności, starają się przekonać konsumentów i opinię publiczną, dlaczego wciąż nie są w stanie zapewnić pracownikom szyjącym dla nich odzież, płacy wystarczającej na życie. Jednakże „płaca godziwa”, czy „płaca wystarczająca na godne życie” to nie jest wybór, tylko konieczność. Jak mówi Powszechna Deklaracja Praw Człowieka, każdy ma prawo do pracy i do „odpowiedniego i zadowalającego wynagrodzenia, zapewniającego jemu i jego rodzinie egzystencję odpowiadającą godności ludzkiej”. (Powszechna Deklaracja Praw Człowieka, Artykuł 23(3)).

 

Płaca godziwa lub płaca wystarczająca na życie (living wage) to wynagrodzenie wypłacane za pracę wykonaną w normalnym czasie (bez nadgodzin), wystarczające na zapewnienie utrzymania i godnej jakości życia pracownicy (pracownikowi) i jej (jego) rodzinie, zakładając, że rodzina składa się z dwóch osób dorosłych i dwojga dzieci. Kwota ta powinna obejmować koszty: żywności kupowanej na otwartym rynku, zapewniającej 3000 kalorii dziennie na osobę dorosłą i 1500 kalorii na dziecko; dachu nad głową; transportu; opieki zdrowotnej; ubrania; edukacji i innych niezbędnych potrzeb życiowych; oraz niewielką kwotę dochodu rozporządzalnego, pozwalająca na odłożenie oszczędności lub wydatki socjalne.

 

Zobacz także:

Szanowni Państwo,
Jestem bardzo zaniepokojony/a o pracowników w Kambodży, którzy szyją moje ubrania. Bez godziwej płacy są oni zmuszeni do przetrwania poniżej granicy ubóstwa. Dlatego apeluję o:
- Podwyższenie płac pracowników do 131 dolarów miesięcznie;
- Podniesienie dodatków płacowych dla pracowników na jedzenie, transport, wynajęcie mieszkania oraz premii za brak nieobecności w pracy;
- Promowanie poszanowania dla wolności zrzeszania się i negocjacji płacowych w sektorze odzieżowym w Kambodży;
- Opublikowanie konkretnego planu działania, na rzecz zapewnienia godziwej płacy (wg. standardu płacowego Asia Floor Wage) wszystkim pracownikom w łańcuchu dostaw Państwa firmy.
Będę zobowiązany/a za informacje zwrotne nt. podjętych przez Państwa działań.
Z poważaniem,