Poliester jest najbardziej rozpowszechnionym włóknem syntetycznym gdyż jego produkcja to około 70% światowej produkcji włókien syntetycznych. Włókno to powstaje z politereftalanu etylenu (PET). 60% tworzywa PET produkowane jest dla przemysłu tekstylnego (dla porównania tylko 30% używa się do produkcji butelek) (Oecotextiles).

Z produkcją poliestru związane są cztery następujące kwestie środowiskowe. Przede wszystkim do produkcji poliestru potrzebne są substancje ropopochodne. Po drugie produkcja ta konsumuje duże ilości energii, a w konsekwencji znaczna jest emisja CO2 do atmosfery. Po trzecie używa się tu metali ciężkich, takich jak kobalt, sole manganu, sód, bromek oraz dwutlenek tytanu (Fletcher, Eco Textiles). Na koniec w efekcie tej produkcji powstaje dużo odpadów, które podlegają wolnemu rozkładowi zanieczyszczając środowisko na wiele lat.

 

Dodatkowo poliester często zawiera toksyczny pierwiastek antymon znany z tego, że w niektórych okolicznościach wywołuje raka (Braungart and McDonough). Na rynku dostępny jest także poliester z recyklingu. Materiał ten może być poddawany recyklingowi, dzięki przetapianiu go w gorącej temperaturze, niestety podczas spalania uwalnia się wspomniany antymon, który wdychany jest przez ludzi pracujących przy tym procesie.