Przepisy Unii Europejskiej,  które powinny były zostać   wcielone do prawa krajowego do 14 lutego 2014 roku, miały na celu zapobieganie lub redukcję negatywnych dla środowiska skutków,  w tym szybko rosnącego strumienia odpadów.  Zasady te są modyfikacją poprzedniej dyrektywy w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Zawierają szereg nowych lub istotnie zmienionych przepisów. Nie zostały jednak wcielone do prawa krajowego przez żadne z tych państw.

Jeśli państwo członkowskie nie wprowadzi nowych przepisów UE do prawa krajowego w danym terminie, Komisja może skierować skargę do Trybunału, gdzie nakładane będą na państwo kary finansowe. Kary te brać będą pod uwagę stopień i czas trwania naruszenia. Będą to kary pieniężne, polegające na płatności za każdy dzień od wydania wyroku, aż do wprowadzenia ustawy.

Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny tj. komputery, telewizory, lodówki czy komputery jest jednym z największych strumieni odpadów w UE.  Szacuje się, że liczba tego typu odpadów wzrośnie z 9mln ton w 2005 roku do ponad 12 mln ton w 2020roku. Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny to złożona mieszanina odpadów mogąca powodować poważne problemy dla zdrowia i środowiska. Produkcja nowoczesnych sprzętów elektronicznych wymaga użycia rzadkich i kosztownych materiałów ( np. około 10% światowych zasobów złota). Ich recykling niesie więc za sobą oczywiste korzyści. W celu rozwiązania problemu powstały dwie nowe dyrektywy: Dotycząca zużytego sprzętu elektrycznego(WEEE)  i elektronicznego oraz dotycząca zakazu stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (RoHS directive).